Vorig jaar slenterde ik langs de kruidenafdeling mijn favoriete tuincentrum. Ik kocht er een plantje Marokkaanse munt…. dat leek me heerlijk exotisch. Nietsvermoedend plantte ik het in mijn kruidentuin, en genoot van heerlijke kopjes geurige thee.
Enkele takjes die ik nog niet gebruikte hield ik vers door
ze in het water te zetten. Na enkele dagen bleek dit wel een heel makkelijk
plantje om te vermeerderen te zijn, want er hadden zich al mooie witte
worteltjes gevormd. Ook deze gingen, even nietsvermoedend de kruidentuin in. De
kenners van munt, zullen nu al wat gniffelen. Het grappige is, dat ik beslist
geen leek ben, en enorm veel plantenkennis bezit, maar het gedrag van munt, was
op de een of andere manier aan mijn plantenkennis voorbij gegaan.
En zo begon ik dit voorjaar aan het onkruid wieden wat zich
in het vroege voorjaar al had ontwikkeld. Maar tussen het reguliere onkruid,
kwam ik ook wat kleine blaadjes munt tegen. Na de euforie, dat ik wat extra
stekjes had “gekweekt” , begon ik met grof geweld aan deze enorme lange witte
vleesachtige uitlopers te trekken. Deze kanjer had bezit genomen van mijn
gehele kruidentuin en in alle windrichtingen had mijn lieve kleine muntplantje
minstens een meter aan uitlopers gevormd. Niet een smal dun uitlopertje, nee,
het leek wel een vierbaans snelweg !! Deze vierbaans snelwegen, heb ik nu
kunnen bedwingen, door er mooie rotondes van te maken, in enkele grote
afgebakende potten. Daarnaast heb ik volop kleine potjes munt welke ik met
graag met mijn familie en vrienden deel…… met de Goede Raad ze in te perken in
een pot. Komend jaar wederom lekker kopjes muntthee drinken, met een glimlach
rondom mijn lippen als ik mijmerend terugdenk aan deze vers opgedane
plantenkennis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten